- Μήνυση vs Έγκληση: έχει φτάσει στα αυτιά σχεδόν όλων μας η φράση ‘’θα σου κάνω μήνυση’’, έστω και περιπαικτικά. Στην πραγματικότητα, οι όροι αυτοί απαντώνται στο ποινικό δίκαιο και είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Εισαγγελέας ‘’κινεί’’ την ποινική δίωξη. Τα εγκλήματα στο ποινικό δίκαιο διακρίνονται σε αυτεπαγγέλτως και κατ’ έγκληση διωκόμενα. Στα πρώτα η ποινική δίωξη κινείται με την καταγγελία της πράξης από οποιοδήποτε τρίτο πρόσωπο, το οποίο δεν ζημιώθηκε από τον δράστη άμεσα π.χ. ληστεία σε κάποιο τρίτο πρόσωπο και στην περίπτωση αυτή κάνουμε λόγο για ‘’μήνυση’’. Τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα θα μπορούσε να λεχθεί ότι χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης διότι είναι τόσο σημαντική η εκκίνηση της ποινικής δίωξης σε αυτά ώστε να μην απαιτείται η πλήρωση κάποιας άλλης προϋπόθεσης, πέραν της ενημέρωσης με οποιοδήποτε τρόπο του Εισαγγελέα.
Εξ αντιδιαστολής, στα εγκλήματα που διώκονται κατ’ έγκληση, η ποινική δίωξη ασκείται από τον Εισαγγελέα εφόσον προηγουμένως το υποκείμενο που νομιμοποιείται ενεργητικά προβεί σε καταγγελία της πράξης με την αντίστοιχη υποβολή ‘’εγκλήσεως’’. Ενεργητικά νομιμοποιείται α) ο αμέσως παθών, δηλαδή ο φορέας του εννόμου αγαθού που προσβάλλεται π.χ. στη σωματική βλάβη ο τραυματισθείς, β) ο άμεσα ζημιωθείς από την εγκληματική πράξη, ο οποίος δεν είναι όμως και παθών π.χ. στην ψευδή καταμήνυση ο ψευδώς καταμηνυθείς.
Συμπερασματικά, ο Ποινικός Κώδικας διακρίνει ποια εγκλήματα διώκονται κατ’ έγκληση και ποια αυτεπαγγέλτως, υποβάλλοντας έγκληση και μήνυση αντιστοίχως.
- Διευθυντής vs Διευθύνων σύμβουλος: πρόκειται για δυο ακόμα έννοιες που συχνά συγχέονται μεταξύ τους. Αφορούν το δίκαιο των ανωνύμων εταιριών και ιδιαιτέρως το Διοικητικό Συμβούλιο αυτών (ΔΣ). Το ΔΣ έχει τη δυνατότητα να διορίσει μέλος του για την ανάληψη συγκεκριμένων καθηκόντων, οπότε γίνεται λόγος για ‘’Εντεταλμένους ή Διευθύνοντες Συμβούλους’’. Από την άλλη πλευρά παρέχεται στους διοικητικούς συμβούλους η δυνατότητα να αναθέσουν σε τρίτα πρόσωπα, μη μέλη του ΔΣ, αρμοδιότητες του τελευταίου, συνάπτοντας συνήθως μια σχέση εξαρτημένης εργασίας με την εταιρία. Στην περίπτωση αυτή γίνεται λόγος για ‘’Διευθυντές ή Γενικοί Διευθυντές’’, οι οποίοι δεν είναι εντολοδόχοι ή πληρεξούσιοι του ΔΣ, αλλά υποδεέστερα διοικητικά όργανα. Αυτή η δυνατότητα παρέχεται στα μέλη του ΔΣ διότι αυτά ενδέχεται να στερούνται κάποιων εξειδικευμένων γνώσεων π.χ. χρηματοοικονομικών, οπότε και απαιτείται η παρέμβαση ειδικευμένων στελεχών.
- Τέλος, αξίζει να γίνει μια γενικότερη διάκριση μεταξύ υποκειμένων των δικών σε πολιτική, ποινική και διοικητική δίκη.
Α) ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ:
ENΑΓΩΝ-ο ασκών την αγωγή
ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ– αυτός κατά του οποίου στρέφεται η αγωγή.
Β) ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ:
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ– το πρόσωπο στο οποίο αποδίδεται η εγκληματική πράξη. Το πρόσωπο αυτό πριν ‘’κινηθεί’’ ποινική δίωξη καλείται ‘’ύποπτος’’ και όχι κατηγορούμενος.
ΠΟΛΙΤΙΚΩΣ ΕΝΑΓΩΝ– το πρόσωπο που αμέσως ή εμμέσως βλάπτεται από το αδίκημα. Ουσιαστικά ‘’εκπροσωπείται’’ σε πολλά τμήματα της δίκης από τον Εισαγγελέα
ΑΣΤΙΚΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ– ο έχων την υποχρέωση πληρωμής αποζημίωσης ή χρηματικής ικανοποίησης ή χρηματικών ποινών και εξόδων. Συνήθως θα πρόκειται για είτε για ασφαλιστική εταιρία με την οποία ο κατ/νος συνδέεται συμβατικά είτε σε ορισμένες περιπτώσεις το Ελληνικό Δημόσιο.
Γ) ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ: Ενεργητικά νομιμοποιείται να ασκήσει προσφυγή ή αγωγή στα Διοικητικά Δικαστήρια το πρόσωπο εκείνο το δικαίωμα ή το έννομο συμφέρον του οποίου προσβάλλεται με την έκδοση κάποιας διοικητικής πράξης ή τη διενέργεια υλικής πράξης ή την παράλειψη διενέργειας πράξης από τη διοίκηση.
Στις υποθέσεις εκείνες που υπάγονται στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή στα λοιπά Διοικητικά Δικαστήρια στα οποία εφαρμόζεται η ακυρωτική διαδικασία, αίτηση ακύρωσης μπορεί να υποβάλει το υποκείμενο στο πρόσωπο του οποίου στοιχειοθετείται άμεσο, ενεστώς, προσωπικό και έννομο συμφέρον.
